امام جمعه تهران: ما می خواهیم غرب را نجات دهیم!

جرس: امام جمعه موقت تهران بر ضرورت ساختن فرهنگ متناسب با کار مضاعف تاکید کردو اظهار داشت که این اسامی کلیدهایی است که خداوند به دل ایشان القاء می‌کند!

به گزارش خبرنگار ایلنا، حجت الاسلام و المسلمین کاظم صدیقی در خطبه دوم اولین نماز جمعه تهران در سال 89، با اشاره به نامگذاری هر سال توسط رهبری، اظهار داشت: این اسامی کلیدهایی است که خداوند به دل ایشان القاء می‌کند و البته بدان معنا نیست که هر نام فقط در همان سال مورد توجه قرار می‌گیرد، بلکه بشر همیشه به آنها نیاز دارد.

امام جمعه موقت تهران با تاکید بر اینکه قید "مضاعف" به معنای زندگی جهادگرانه است، به ذکر آیاتی از قرآن در این زمینه پرداخت و تصریح کرد: با هیچ سیاستی نمی‌توان کفر را با اسلام آشتی داد و ما در عین استفاده از امکانات آنها باید بدانیم که آنها اجازه پیشرفت به ما نمی‌دهند و لذا خودمان باید حرکت کنیم.

وی ادامه داد: همت ما باید نجات آمریکایی‌ها از یوغ دو حزب موجود در آن کشور باشد؛ ما می‌خواهیم غرب را نجات دهیم و اخلاق در جهان گسترش یابد و آنقدر باید همت کنیم که حضرت مهدی(عج) آن را ببیند و در نهایت رهبری جهان با وجود مبارک ایشان تشکیل شود.

صدیقی با اشاره به عنوان "کار مضاعف" در نامگذاری امسال از سوی رهبری، با بیان این‌که همت بلند بدون کار متناسب با آن ممکن نیست، گفت: کار مضاعف یعنی ساختن یک فرهنگ که کارگر، کارمند، استاد و همه اقشار نتوانند کم کاری از خود نشان دهند و در این صورت از گردونه جامعه حذف شوند.

امام جمعه موقت تهران در ادامه، در مورد محقق شدن پیش‌بینی سال گذشته رهبری در مورد رئیس جمهور جدید آمریکا، اظهار داشت: اکنون نا امنی در عراق بیش از دوران صدام است و در امور بهداشتی و اقتصادی مردم آن کشور هم پیشرفتی حاصل نشده است، اما از طرف دیگر، اوباما با مردمسالاری دینی در ایران مخالفت کرده و از اغتشاشگران به عنوان جامعه مدنی یاد می‌کند.

وی افزود: مردم ما در 9 دی و 22 بهمن آب پاکی را روی دست آمریکا ریختند و آنها نیز هیچ گاه از این مردم حمایت نکرده‌اند، بلکه به اقلیت‌ها خط می‌دهند.
صدیقی در پایان، با اشاره به فرارسیدن روز جمهوری اسلامی گفت: جمهوری اسلامی یک ترکیب نیست، بلکه یک نظام است و این مردم اخلاق و زندگی خودشان را با دینی که تامین کننده عدالت، پیشرفت و آخرت آنهاست می‌خواهند.

-------------------------------------------------------------

رنجنامۀ یکی از بازداشت شدگان جرائم اینترنتی بعد از ۱۸ ماه بلاتکلیفی و شکنجه

دستگیری سعید ملک پور به صورت آدم‌ ربايی بدون نشان دادن حکم بازداشت و کارت شناسايی صورت گرفت

جرس: یکی از بازداشت شدگان جرائم اینترنتی که از مهر۸۷ توسط تیم های سایبری سپاه پاسداران بازداشت و در بلاتکلیفی به سر می برد، طی انتشار نامه ای سرگشاده، به شرح شکنجه ها و فشارهای وارده بر خود طی ماههای بازداشت و بازجویی پرداخت.

به گزارش کميته گزارشگران حقوق بشر، سعيد ملک‌پور، متولد ١٣٥٤و فارغ التحصيل مهندسی متالورژی از دانشگاه صنعتی شريف، با سابقه‌ کار کارشناسی در ايران خودرو، مرکز تحقيقات رازی‌ و يکی‌ از بازرسان شرکت گرما فلز که سال گذشته نیز موفق به اخذ پذيرش از دانش‌گاه ويکتوريا کانادا جهت ادامه تحصيل در مقطع کارشناسی ارشد شده است، مهرماه سال ۸۷ پس از ورود به ايران بازداشت شد.

این گزارش می افزاید ملک پور که از سال ۲۰۰۵ در کشور کانادا به طراحی‌ وب‌سايت اشتغال داشت، در رابطه با پرونده‌ موسوم به «مضلين ۲» مربوط به جرايم اينترنتی بازداشت شد و در اواخر سال ۸۷ که گزارش سپاه پاسداران در زمینه معرفی این گروه منتشر گردید، جزومتهمانی معرفی شد که عضو چندين «شبکه‌ فساد اينترنتی» بودند.

لازم به ذکر است مشابه ادعاهای سپاه در این زمینه، اواخر سال ۸۸ با بازداشت گسترده فعالان حقوق بشر در سراسر ايران نیز تکرار شد که گزارش‌هايی با عنوان «نبرد سايبری سپاه پاسداران با گروه‌های فعال در پروژه بی‌ثبات‌سازی» و بازداشت اعضای «شبکه جنگ سايبری آمريکا» منتشر شد تا فعالان حقوق بشر و فعالان اینترنتی مشمول بازداشت های گسترده شوند.

نحوه بازداشت و ربایش

سعيد ملک‌پور که مقامات قضایی زمان دادگاه وی را ۲۹ و ۳۰ فروردين‌ماه امسال اعلام کرده اند، در نامه خود می گوید:

"اينجانب سعيد ملک‌پور در تاريخ ۸۷/۷/۱۳ توسط مامورين لباس شخصی سپاه، بدون حکم بازداشت و يا نشان دادن کارت شناسايی در اطراف ميدان ونک دستگير شدم. دستگيری به صورت آدم‌ ربايی بدون نشان دادن حکم بازداشت و کارت شناسايی صورت گرفت. پس از آن توسط چند مامور لباس شخصی در يک خودروی سواری بدون آرم، با چشم بند و دستبند، در قسمت عقب (صندلی عقب) قرار گرفتم. يک مامور با جثه بسيار بزرگ با آرنج وزن خود را روی گردن من انداخت و به زور سر مرا پايين نگه داشته بود و مرا به نقطه نامعلومی که به آن دفتر فنی می‌گفتند، منتقل کردند. در آنجا چندين مامور در حالی که چشم بند و دستبند داشتم مرا مورد ضرب و شتم و فحاشی شديد قرار دادند و به زور مجبورم کردند يک برگه قرار بازداشت و چند برگه که روی آن را پوشانيده بودند را امضا نمايم. با توجه به نحوه انتقال من به دفتر فنی و ضرب و شتم وارده، گردن من تا چندين روز درد می‌کرد و در اثر ضربات مشت و لگد و سيلی، تمام صورتم ورم کرده بود. پس از آن همان شب به بازداشتگاه دو – الف اوين منتقل شدم و در يک سلول انفرادی به ابعاد ۱.۷در ۲ متری قرار گرفتم..."

آغاز فشارهای ماموران

این زندانی همچنین خاطرنشان می کند "به مدت ۳۲۰ روز تا تاريخ ۸۸/۵/۲۸ در سلول انفرادی بدون دسترسی به کتاب و روزنامه و هر گونه ارتباط با خارج از سلول به سر بردم. در سلول تنها يک مهر و يک جلد قرآن، يک بطری آب و ۳ عدد پتو به من داده شد. پس از آن به مدت ۱۲۴ روز تا تاريخ۸۸/۹/۳۰در بند عمومی دو – الف زندان اوين به سر بردم. در دوران انفرادی و عمومی هيچ‌گاه ملاقات نداشتم و در طول ۴۴۴ روز بازداشت در بازداشتگاه دو – الف در تمامی ملاقات‌هايی که حداکثر به اندازه انگشت‌های يک دست بود، صحبت‌ها توسط يک مامور سپاه شنود می‌شد و ملاقات‌ها با حضور مامور همراه بود. تلفن هفتگی نيز در دوران انفرادی به من داده نشد و تمامی تلفن‌ها توسط کارکنان يا بازجوها شنود مستقيم می‌شد و هر گاه راجع به مسائل پرونده با خانواده‌ام صحبتی می‌کردم تلفن را قطع می‌کردند. در طول ۴۴۴ روز بازداشت در بازداشتگاه دو – الف بنا به دلايلی که ذيل عنوان می‌کنم هيچگاه امنيت جانی نداشتم و دائما احساس خطر جانی کرده و مورد تهديد بودم."

نقل و انتقالات و آغاز شکنجه؛ اعتراف گیری تحت فشار

ملک پور در ادامۀ این رنجنامه می افزاید "در تاريخ ۸۸/۹/۳۰ بر ديگر به سلول انفرادی اين بار به بازداشتگاه ۲۴۰ اوين منتقل شدم و تا تاريخ ۸۸/۱۱/۱۹ يعنی ۴۸ روز ديگر در انفرادی بدون حق تماس و به تنهايی به سر بردم. از آن تاريخ تا کنون در بند عمومی زندان اوين، ابتدا در بند قرنطينه اندرزگاه ۷ و سپس در اندرزگاه ۳۵۰ به سر برده‌ام. تا کنون بيش از ۱۲ماه از ۱۷ ماه دوران بازداشت موقت من در سلول‌های انفرادی سپری شده و تا کنون هيچگاه اجازه ملاقات با وکيل به من داده نشده است. در طول بازداشت موقت، مخصوصا ماه‌های ابتدايی توسط گروه پدافند سايبری سپاه تحت انواع شکنجه‌های روحی روانی و جسمی قرار گرفته‌ام که برخی از اين شکنجه‌ها در حضور بازپرس پرونده، آقای موسوی صورت گرفته است. بخش زيادی از اقارير من، در اثر فشار، شکنجه روحی، روانی و جسمی ، تهديد خود و خانواده ام و وعده آزادی سريع در صورت اقرار به مطالب خلاف واقع، مطابق خواسته و ديکته بازجوها انجام گرفته است.

توضيح اين که اقرارها در حضور بازپرس نيز با حضور بازجوها و تهديد به وخيم‌تر شدن شدت شکنجه‌ها، جهت جلوگيری از اعلام اقرار تحت فشار به بازپرس صورت می‌گرفت. گاهی هم تهديد می‌کردند که همسرم را دستگير می‌کنند و در حضور من شکنجه می‌کنند. در چند ماه اول دستگيری بارها در ساعات مختلف شب و روز تحت بازجويی قرار می‌گرفتم که غالبا با کتک و ضرب و شتم شديد همراه می‌شد. شکنجه‌ها گاهی در دفتر فنی که خارج از زندان است و گاهی در اتاق بازجويی بازداشتگاه دو – الف انجام می‌شد."

نحوه و روند شکنجه های خشن روحی و جسمی

این جوان زندانی پیرامون نحوۀ شکنجه های اعمال شده بر خود می نویسد "اکثر اوقات شکنجه‌ها به صورت گروهی انجام می‌گرفت و در حالی که چشم بند و دست بند داشتم چند نفر با کابل، چماق، مشت و لگد و گاهی شلاق ضرباتی به سر و گردن و ساير اعضای بدنم می‌زدند. اين کارها به منظور وادار ساختن من به نوشتن آن‌چه توسط بازجويان ديکته می‌شد و اجبار به بازی کردن نقش در مقابل دوربين طبق سناريو دلخواه و نوشته شده توسط آنان می‌بود. گاهی شکنجه‌ها توام با شوک الکتريکی بود که بسيار دردناک بوده و تا چند لحظه پس از آن امکان حرکت نداشتم. يک بار در اواخر مهرماه ۱۳۸۷ هم مرا در حالی که چشم بند به چشم داشتم برهنه کرده و تهديد به استعمال بطری آب کردند. در همان روزها و در يکی از بازجويی‌ها شدت ضربات مشت و لگد و کابل که به سر و صورتم زده می‌شد به قدری زياد بود که تمامی صورتم ورم کرده و چندين بار زير کتک بی‌هوش شدم که هر بار با پاشيدن آب به صورتم مرا به هوش می‌آوردند. آن شب مرا به سلولم برگرداندند. اواخر شب در زمان خاموشی احساس کردم که گوش من دچار خونريزی شده است. در سلول را کوبيدم کسی به سراغم نيامد. فردای آن روز مرا در حاليکه نيمه چپ بدنم بی‌حس بود و قادر به حرکت نبودم به درمانگاه اوين منتقل کردند. در درمانگاه اوين، دکتر پس از ديدن وضعيت من بر ضرورت انتقال من به بيمارستان تاکيد کرد ولی مرا به سلولم برگرداندند و تا ساعت ۹شب به حال خود رها شدم. ساعت ۹ شب به همراه ۳ نگهبان با دستبند و چشم بند به بيمارستان بقيه الله انتقال يافتم. در راه آن ۳ نفر به من گفتند که حق ندارم در بيمارستان نام خود را به زبان بياورم و دستور دادند که خود را محمد سعيدی معرفی کنم و تهديد کردند در صورت سرپيچی از دستور به بازداشتگاه برگردانده شده و شکنجه سختی انتظارم را می‌کشد."

عوارض روحی و جسمیِ شکنجه های اعمال شده

سعید ملک پور همچنین ادامه می دهد "... پزشک کشيک زندان بدون هيچ‌گونه معاينه، آزمايش و عکس راديوگرافی تنها عنوان کرد که ناراحتی من، ناراحتی اعصاب است و اين را در برگه گزارش پزشکی وارد کرد و چند قرص اعصاب تجويز کرد. حتی وقتی من خواهش کردم حداقل گوشم را شست و شو کند دکتر گفت لازم نيست و من با همان حال و گوشی که لخته خون در آن خشک شده بود به بازداشتگاه برگردانده شدم. به مدت ۲۰ روز نيمه چپ بدنم بی‌حس بود و کنترل کمی روی ماهيچه‌های دست و پای چپم داشتم. بنابراين به سختی راه می‌رفتم. علاوه بر اين شکنجه‌ها يک بار هم در تاريخ ۵ بهمن ۱۳۸۷ در دفتر فنی پس از ضرب و شتم جديد يکی از بازجوها با انبردست تهديد به کشيدن دندانم کرد که منجر به شکستن يکی از دندان‌هايم و در رفتن فکم در اثر لگد به صورتم شد. البته شکنجه‌های جسمی و بدنی، در مقابل شکنجه‌های روحی و روانی ناچيز بود.

تهدیدات همسر و خانواده

وی پیرامون تهدیدات صورت گرفته بر خود و خانواده خود می نویسد "زندان‌های طويل المدت انفرادی (بيش از يک سال) بدون حق تماس تلفنی و امکان ملاقات عزيزانم، تهديدات مکرر به دستگيری و شکنجه همسر و خانواده‌ام در صورت عدم همکاری، تهديد به قتل و دادن اخبار دروغ از جمله دستگير کردن همسرم و اين قبيل تهديدها باعث آشفتگی روحی و بحرانی شدن سلامت روان من شده بود. در انفرادی به هيچ کتاب يا رسانه‌ای دسترسی نداشتم و برای روزها با هيچ کس هم صحبت نبودم.

سخت گيری‌ها و فشارهای روحی و روانی به من و خانواده‌ام تا حدی پيش رفت که پس از رحلت پدرم در تاريخ ۲۶ اسفند۱۳۸۷و با وجود مطلع شدن مسئولين بازداشتگاه و دادسرای جرايم رايانه‌ای از فوت ايشان، مرا که هيچ تماس تلفنی با خانواده‌ام نداشتم، از اين واقعه بی‌خبر نگه داشتند تا اين که تقريبا ۴۰ روز پس از فوت پدرم، وقتی پس از چند ماه اجازه يک تماس۵دقيقه‌ای تلفنی با حضور و شنود مستقيم بازجوها به من داده شد، از فوت پدرم مطلع شدم.

آغاز فشار های مجدد و پروژه های اعتراف گیری

این زندانی جرایم اینترنتی همچنین از سوء استفاده های مختلف ماموران و بازجویان از موارد شخصی وی و وعده های دروغ آنها پیرامون اعتراف گیری اشاره کرده و خاطرنشان کرد "...علاوه بر شکنجه‌های روحی و روانی، گروه بازجويی اطلاعات سپاه به طور غيرقانونی و غيرشرعی مبلغی از حساب کارت اعتباری من خرج کرده است که ادله قابل استنادی برای آن موجود است. همينطور حساب اينترنتی pay pal من نيز دست ايشان است که معلوم نيست چه بر سر آن آمده است. يکی ديگر از موارد شکنجه روحی، وادار کردن من به اجرای سناريوهای ديکته‌شده توسط بازجويان سپاه در مقابل دوربين و فيلم‌برداری اجباری از من بود. با اين که تيم بازجويی به من قول داده بودند که فيلم‌ها هيچگاه از تلويزيون پخش نخواهد شد و اين فيلم‌ها تنها جهت نمايش برای مسئولان نظام و با قصد گرفتن بودجه برای پروژه گرداب است، چند ماه بعد متوجه شدم که فيلم ها بدون پوشش صورت بارها در ايامی که خانواده ام داغدار پدر تازه درگذشته ام بوده اند، در تلويزيون سراسری به نمايش در آمده است. تيم بازجويی با وجود اطلاع از درگذشت پدرم و با وجود اطلاع از ناراحتی و تالم خانواده‌ام، دقيقاً در ايام برگزاری مراسم سوم تا هفتم درگذشت پدرم بارها اين فيلم‌ها را پخش کرده که منجر به شديدترين ضربات روحی به خانواده داغدارم خصوصا مادرم شد. به گونه‌ای که مادرم با ديدن تصاوير من در تلويزيون و آن اعترافات دروغين، دچار حمله قلبی گرديد. برخی از مواردی که مرا مجبور به بيان آن در مقابل دوربين کرده بودند، مضحک و به دور از واقعيت بود که از نظر فنی اصلا امکان‌پذير نمی‌باشد. برای مثال از من خواستند که در مقابل دوربين از خريداری يک نرم‌افزار از انگلستان و قرار دادن آن روی وب‌سايت خودم صحبت کنم. بايد اضافه می‌کردم، در صورت بازديد اشخاص از اين سايت، اين نرم افزار بدون آگاهی وی، بر روی کامپيوتر او نصب شده و پس از آن کنترل وب کم کامپيوترش، حتی زمانی که کامپيوتر خاموش است به دست من می افتد! و به اين ترتيب من از طريق اينترنت از اتاق خواب افراد فيلم تهيه می‌کردم! با اين که من به بازجوها گفته بودم، چنين مسئله‌ای از نظر فنی امکان‌پذير نيست، آنها پاسخ دادند کاری به اين کارها نداشته باش!

شايان ذکر است که بازجوها در حضور بازپرس پرونده به من قول دادند که در صورت اجرای سناريوهای کذايی مطابق خواست آنان در مقابل دوربين، علاوه بر تبديل قرار بازداشت به قرار کفالت يا وثيقه و آزادی من تا زمان دادرسی، حداکثر تخفيف در کيفرخواست برايم در نظر گرفته خواهد شد و حداکثر دو سال حبس در کيفرخواست برای من در نظر گرفته می شود و همچنين با چند برابر حساب شدن ايام حبس در سلول انفرادی، می‌توانم از آزادی مشروط استفاده کرده و به زندان بازنگردم.

اين وعده ها بارها و بارها با ذکر قسم و قول های متعدد به من داده شد ولی بعد از پايان فيلم برداری هيچ کدام به اجرا نرسيد. با توجه به موارد فوق، اينجانب در مدت بازداشت موقف، مطابق با بندهای ۱.۲.۳.۴.۵.۶.۷.۸.۹.۱۴.۱۵.۱۶،۱۷ و ماده ۱ قانون منع شکنجه مصوب ۱۸ ارديبهشت۱۳۸۱و بند ۷ قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوب سال ۱۳۸۳مجلس شورای اسلامی، در معرض انواع شکنجه‌های روحی و روانی قرار داشته‌ام و مطابق با ماده ۴ قانون منع شکنجه، اقارير من از درجه اعتبار ساقط است و عموم اعترافات من در اثر شکنجه و در جهت کاهش فشار وارده و حمايت از خانواده‌ام انجام گرفته است.

تقاضا دارم...

این بازداشتی زندان اوین همچنین درخواست های خود را نیز مطرح نموده و تصریح می کند "هم اکنون ، يعنی در تاريخ ۸۸/۲۲/۱۲بعد از گذشت بيش از ۱۷ ماه دوران بازداشت موقت کماکان بلاتکليف بوده و تا کنون ملاقاتی با وکيل قانونی خود نداشته‌ام و اجازه ملاقات با ايشان به من داده نشده است. با توجه به نوع پرونده و حجم پرونده و نوع اتهامات وارده جهت نوشتن لايحه دفاعيه نياز به استخدام کارشناس رايانه مورد وثوق قوه قضاييه و همچنين دسترسی کافی به کارشناس و وکيل قانونی خود در محيطی مجهز به امکانات فنی مناسب، مانند دسترسی به اينترنت دارم.

لذا تقاضامندم يا با تبديل قرار من به کفالت يا وثيقه موافقت گردد و يا اين امکانات در زندان برايم فراهم گردد.

----------------------------------------------------------

یک دانشجوی دختر صبح امروزتوسط لباس شخصی ها ربوده شد

جرس: بنا به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شیرین قرچه داغی، دانشجویِ پزشکی دانشگاه تهران، بامداد امروز جمعه ششم فروردین ماه توسط چند تن از ماموران لباس شخصی، در اطراف دانشگاه دستگیر و به محلی نامعلوم منتقل شد.

به گزارش هرانا، این دانشجوی دانشگاه تهران که برای مرور و مطالعۀ دروسش با دوستانِ خود مقابل در دانشکده قرار گذشته بود، ناگهان با هجوم نیروهای لباس شخصی و بازداشت مواجه شد.

هنوز از علت دستگیری، محل بازداشت و وضعیت وی خبری منتشر نشده است و خانواده قرچه داغی به وزارت اطلاعات، انتظامات دانشگاه تهران و زندان اوین مراجعه کرده اند؛ اما مسولان از دستگری وی ابراز بی اطلاعی کرده اند.

ربودن، دستگیری، بازداشت های غیرقانونی و برخوردهای خشن با دانشجویان دانشگاههای مختلف کشور، طی ماههای اخیر رویه ای معمول بوده و کماکان تعداد زیادی از دانشجویان در زندان ها و بازداشتگاهها به سر می برند.

--------------------------------------------------------------

اتحادیه بین المللی ارتباطات خواستار توقف پارازیت اندازی در ایران شد

جرس: اتحادیه بین المللی ارتباطات از ایران خواسته است به پارازیت اندازی بر شبکه های تلویزیون ماهواره ای خاتمه دهد.

اتحادیه بین المللی ارتباطات، از نهادهای سازمان ملل متحد، با صدور بیانیه ای در روز جمعه، 6 فروردین (26 مارس)، اعلام کرد که "هیات نظارت بر مقررات ارتباط رادیویی از حکومت ایران می خواهد تا به تلاش های خود برای یافتن منبع اختلال مخابراتی و حذف آن به عنوان اولویتی مبرم ادامه دهد."

این بیانیه به پارازیت اندازی بر روی برنامه های تلویزیون های ماهواره ای فارسی زبان به منظور جلوگیری از دسترسی بینندگان در ایران به این برنامه ها اشاره دارد بی آنکه دولت ایران را مستقیما مسئول چنین اقدامی معرفی کند.

به گزارش بی بی سی ،کوتاه مدتی پس از اعلام نتیجه بحث برانگیز انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در ژوئن (خرداد ماه) سال گذشته، پارایت اندازی به روی برنامه های ماهواره ای در داخل ایران آغاز شد.

به خصوص شبکه های تلویزیون ماهواره ای بی بی سی و صدای آمریکا به زبان فارسی هدف اینگونه پارازیت اندازی قرار داشته اند.

پس از اعلام نتیجه انتخابات که اعتراضات گسترده خیابانی را در پی داشت، دولت ایران محدودیت های شدیدی را علیه خبررسانی توسط رسانه های داخلی و فعالیت گزارشگران خارجی به اجرا گذاشت ظاهرا با این هدف که مانع از انتشار اخبار این اعتراضات شود.

با اینهمه، دسترسی ایرانیان به برنامه های تلویزیون های ماهواره ای و ارتباطات اینترنتی، که پدیده ای نسبتا جدید در زمینه اطلاع رسانی بود، مانع از سانسور کامل پخش اخبار و گزارش های اعتراضات مردم و نحوه برخورد نیروهای امنیتی با آنان شد.

در مقابل، دولت ایران به اقداماتی برای محدود کردن دسترسی به اینترنت و بازداشت وبلاگ نویسان و حتی کاربران اینترنتی مبادرت کرد در حالیکه پخش برنامه های تلویزیون های بین المللی برای مخاطبان در داخل ایران نیز با اختلالات جدی مواجه شده بود.

جمهوری اسلامی، که اعتراضات مردمی با به فعالیت های خبری رسانه های بین المللی نسبت داده، رسما مسئولیت پارازیت اندازی بر شبکه های تلویزیون های ماهواره ای را برعهده نگرفته است.

هشدار اروپاییان

با اینهمه، به گفته کارشناسان، منبع پارازیت اندازی بر شبکه های تلویزیون ماهواره ای فارسی زبان در داخل ایران قرار دارد و این فعالیت نمی توانسته بدون آگاهی و حمایت حکومت صورت گرفته باشد.

اخیرا وزیران امور خارجه بیست و هفت کشور عضو اتحادیه اروپا با صدور بیانیه شدید اللحنی از دولت ایران خواستند به پارازیت اندازی بر برنامه های ماهواره ای و در نتیحه، اختلال در تبادل آزادانه اطلاعات خاتمه دهد.

وزیران خارجه اتحادیه اروپا هشدار دادند که در صورت بی اعتنایی ایران به این خواست، تدابیری را به اجرا خواهند گذاشت که از جمله می تواند مانع استفاده جمهوری اسلامی از خدمات ماهواره ای برای پخش برنامه های تلویزیونی بین المللی خود باشد.

اتحادیه اروپا همچنین برای قانع کردن چند شرکت عمده تامین کننده تجهیزات تلفن همراه برای خودداری از فروش این تجهیزات به ایران مذاکراتی را به جریان انداخته است.

مقامات اروپایی اقدام به پارازیت اندازی بر روی برنامه های ماهواره ای و اختلال در دسترسی کاربران به امکانات اینترنتی و تلفن همراه را که پس از انتخابات در ایران به کار گرفته شده ناقض حق دسترسی آزادنه مردم جهان به مبادله آزادانه اطلاعات دانسته است.

مشخص نیست که پاسخ ایران به درخواست اتحادیه بین المللی ارتباطات برای خاتمه دادن به پارازیت اندازی بر برنامه های تلویزیون های ماهواره ای چه خواهد بود.

این اتحادیه از نهادهای سازمان ملل است که در سال 1965 به منظور ایجاد هماهنگی در زمینه ارتباطات بین المللی تشکیل یافت.

از جمله وظایف این نهاد نظارت بر استفاده از طول موج های رادیویی، استاندارد کردن شیوه های مخابراتی و در مجموع، فراهم آوردن زمینه برخورداری بیشتر و مطلوبتر جهانیان از مبادله آزادانه اطلاعات است.

اعضای این اتحادیه را دولت های عضو سازمان ملل متحد و همچنین موسسات و نهادهای خصوصی و غیر دولتی فعال در زمینه ارتباطات تشکیل می دهند.

---------------------------------------------------------------------

اختصاصی جرس/ هاشمی رفسنجانی خواستار ادامه حضور مردم در صحنه است

مردم باید بر ادامه اعتراضات و خواستهای قانونی و مشروع خود پافشاری کنند

جرس: آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت خواستار برگزاری مراسمی مردمی برای ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی است و بر ادامه حضور مردم در صحنه تاکید دارد.

بنا به گفته های یک منبع آگاه نزدیک به هاشمی در گفتگو با جرس، آیت الله هاشمی با بیان این نکته و خاطرنشان کردن این مسئله که "ایشان برای مراسم روز جمهوری اسلامی نیز خواستار راهپیمائی های مشابه و گستردۀ مردم بودند"، تصریح کرد ولی بدلیل وجود تعطیلات و برخی مسائل آنرا در موقعیت فعلی علنی نکرده اند.

این منبع نزدیک به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به خبرنگار جرس گفته که وی معتقد است مردم باید بر ادامه اعتراضات و خواستهای قانونی و مشروع خود پافشاری کنند. آیت الله هاشمی رفسنجانی بر این باوراست که معترضان از علاقه مندان انقلاب اسلامی هستند و اعتراض به روند موجود حق شهروندی آنان است.

لازم به ذکر است آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در مصاحبه ویدیویی به مناسبت سال نو و روز جمهوری اسلامی خاطرنشان ساخته بود "حضورم به جهت اهمیت موضوع روز جمهوری اسلامی است و ما معمولاً همان مراسم ۲۲بهمن را بزرگ و مردمی می خواهیم. می خواهیم مردم باشند. حالا اگر آنها در روز جمهوری اسلامی هم بخواهند این کار را بکنند، کسی منعشان نمی کند."

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام پیش از این نیز بارها بر نقش مردم در روند و شکل گیری جمهوری اسلامی تاکید کرده و تصریح نموده است که اگر مردم ما را نخواهند می رویم.

موضع گیری های وی در رویدادهای پس از انتخابات منجر به مخالفتهای علنی پاره ای از اصولگرایان و افراطیون شده است. این مخالفتها تا آنجا پیش رفته است که تاکنون تعدادی از اعضای خانواده رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بازداشت شده اند. آخرین فرد بازداشت شده از خانواده هاشمی، حسن لاهوتی فرزند فائزه است که برای تعطیلات نوروزی از لندن به تهران آمده بود و به حکم قضایی بازداشت و پس از تودیع وثیقه 73 ملیون تومانی آزاد شد. گفته می شود که جرم وی اهانت به رهبری می باشد که از طریق شنود تلفنهای وی محرز شده است.